اكوكارديوگرافي جنین

در راستاي غربالگري بيماري هاي جنين، و براي شناسايي و درمان به هنگام ناهنجاري هاي قلبي، پيش از پايان هفته 19 بارداري، اكوي قلب جنين، پس از درخواست پزشك زنان و زايمان، بدست فوق تخصص قلب كودكان انجام ميشود.در این مقاله موارد لزوم این بررسی اورده شده است .

  رشد و نمو رويان، به پمپاژ خون در سراسر بدن بستگي دارد. شناخت و درمان زود هنگام بی نظمی ضربان قلب و ناهنجاری هاي ساختاري قلب جنین، میتواند به جلوگيري از بروز پيامدهاي ناگوار بعدي در دوران بارداري و يا در هنگام زايمان نوزاد كمك كند. 

بيشتر بیماریهای مادرزادی قلب، درمان پذيرند. چنانچه اين بيماريها به هنگام و پيش از زايمان شناخته شوند، و براي درمان برنامه ريزي كنيم، مانند بستري كردن مادر باردار، و زايمان در بیمارستانی که براي پذيرش اينگونه نوزادان آمادگي دارد. يعني داراي بخش مراقبت ویژه نوزادان  و سرويس جراحي قلب و بخش مراقبت ویژه پس از جراحی باشد.

برخي از بی نظمی های ضربان قلب جنین، با درمان دارویي مادر باردار، درمان مي شوند. تنگی های دریچه ای را میتوان با بالون باز كرد.

چون درمان برخي از بیماریهای مادرزادی قلب بسيار سخت، و برای خانواده هزینه بَر است. پس از شناسايي اين بيماريها با اکوکاردیوگرافی جنين، پزشك میتواند، دستور دهد، كه به بارداري پايان داده شود.

سونوگرافیست تجربه ای در شناخت و درمان بیماریهای قلبی مادرزادي ندارد. و تنها ميتواند، به بیماری قلبی جنین گمان برده (شك كند)، و گزارش کند. بنابراين فوق تخصص قلب كودك، بايد قلب جنین را بررسي كند.

جنين در هفته  ۱۸ تا ۲۴ بارداري اكوكارديوگرافي ميشود. تا چنانچه ناهنجاری قلبی ديده شد، برنامه درماني آغاز شود .

اکوي قلب جنین، به آمادگی مادر باردار نياز ندارد. و ۱۵ دقیقه تا یکساعت به درازا ميكشد. که به سن بارداري، پوزيشن جنین و بيماري قلبي بستگي دارد.

 اكوكارديوگرافي جنین، به دو روش انجام ميشود؛

 ۱- اكوكارديوگرافي از طریق مهبل ( ترانس واژینال)، که در هفته های ۱۲ تا ۱۷ انجام می شود.

۲- اکوكارديوگرافي از دیواره شکم (ترانس ابد‌ومینال)، که در هفته ۱۷ تا ٢٤ انجام شده، و دقت بيشتري دارد. 

چون پايان دادن (سقط) به بارداري، پس از هفته نوزدهم در ايران غير قانوني است، اكوي قلب جنين، بايد پيش از هفته نوزدهم بارداري انجام شود.

در اينجا موارد لزوم  اكوي قلب جنين را مي آوريم.

ناهنجاريهاي غيرقلبي در سونوگرافي هاي غربالگري، آريتمي قلب جنين، جفت منوكوريونيك، افزايش ديامتر NT در سونوگرافي، گمان (شك) به بيماري قلبي در سونوگرافي، بيماريهاي مادر مانند؛ ديابت قندي، فنيل كتونوري (PKU)، لوپوس (SLE، كاربرد داروهايي مانند؛ داروهاي ضد صرع،، ضد آكنه، آنتي كوآگولوپاتي ها، عفونتهاي سه ماهه نخست مانند؛ TORCH، بارداري بدنبال درمان نازايي مانند IVF، چاقي زياد، بارداريهاي دو يا چند قلويي، تماس با تراتوژنها مانند؛ رنگها، حلالها، پاك كننده ها، آفت كشها، آلاينده هاي هوا، پرتو ايكس و پارازيتها.