نویسنده
درباره نویسنده
کریم دلاوری
تعداد پست ها 375

درباره:

متخصص اطفال ،کودکان و نوزادان و مشاوره تکاملی مرکز جامع تکامل قطب الدین ،مشاور ژنتیک ادرس مطب شیراز بلوار قدس بین کوچه 6 و 8 روبروی پارکینگ باباکوهی ساختمان پزشکان بهار طبقه اول واحد یک شمالی

  • استفراغ مکرر کودکان

کودکم هر چه می خورد بالا می اورد !!! سوالی که بارها به عنوان متخصص کودکان از پشت تلفن می شنوم و اینکه امپول زدن خوب نشد . دلایل این علامت می خوانیم

کودکم هر چه می خورد بالا می اورد !!!

 

بسیار متأسفم که نوزاد شما با این مشکل مواجه شده است. اگر نیاز به مشاوره فوری با   پزشک  متخصص اطفال دارید کلیک کنید در اینجا هم توضیح بیشتری می دهیم

استفراغ مکرر در نوزادان می‌تواند به دلایل مختلفی باشد، از جمله:

۱. ریفلاکس معده به مری (GERD)

  • ریفلاکس معده به مری در نوزادان شایع است و می‌تواند باعث استفراغ پس از تغذیه شود.
  • علائم شامل بازگرداندن شیر، قوس دادن کمر در هنگام یا پس از تغذیه، یا بی‌قراری است.

۲. پرخوری

  • تغذیه بیش از حد یا خیلی سریع می‌تواند معده نوزاد را تحت فشار قرار دهد و باعث استفراغ شود.

۳. عدم تحمل غذایی یا آلرژی

  • آلرژی به پروتئین شیر یا عدم تحمل لاکتوز می‌تواند باعث استفراغ شود. علائم ممکن است شامل اسهال، جوش یا خون در مدفوع باشد.

۴. عفونت‌ها

  • عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی (مانند عفونت‌های گوارشی) می‌توانند باعث استفراغ شوند.
  • اغلب با تب، اسهال یا بی‌حالی همراه است.

۵. تنگی دریچه پیلوریک (Pyloric Stenosis)

  • این بیماری باعث تنگ شدن دهانه معده شده و استفراغ شدید و پرتابی ایجاد می‌کند.
  • معمولاً در نوزادان ۳ تا ۶ هفته‌ای رخ می‌دهد و نیاز به مراقبت فوری  پزشک  دارد.

۶. دلایل دیگر

  • انسداد روده یا مشکلات زمینه‌ای دیگر.

مواردی که نیاز به مراجعه فوری پزشکی دارند:

  • استفراغ شدید و پرتابی.
  • وجود خون یا صفرا (رنگ سبز) در استفراغ.
  • علائم کم‌آبی بدن (دهان خشک، عدم وجود اشک، کاهش تعداد پوشک خیس).
  • استفراغ مداوم برای بیش از ۲۴ ساعت.
  • بی‌حالی، تحریک‌پذیری یا کاهش وزن محسوس.                                                                                                                                                                       

  اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

نکات قابل اجرا در حال حاضر:

  • نگه داشتن نوزاد در حالت عمودی: پس از تغذیه، نوزاد را به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در حالت عمودی نگه دارید.
  • تغذیه کم و مکرر: از پر کردن بیش از حد معده جلوگیری کنید.
  • آروغ گرفتن مکرر: هنگام و پس از تغذیه، آروغ نوزاد را بگیرید تا هوای محبوس‌شده آزاد شود.

اگر استفراغ ادامه داشت یا بدتر شد، حتماً به   پزشک  متخصص اطفال مراجعه کنید تا علت مشخص شود و درمان مناسب انجام گیرد.

اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

درمان خانگی استفراغ

برای مدیریت استفراغ کودک در خانه، می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید. با این حال، اگر استفراغ کودک شدید است یا ادامه پیدا می‌کند، باید به  پزشک  مراجعه کنید:

۱. هیدراته نگه داشتن کودک:

  • مایعات مناسب: اگر کودک شما از شیر مادر یا شیر خشک تغذیه می‌کند، به آرامی و در مقدار کم، تغذیه را ادامه دهید.
  • محلول او آر اس (ORS): در صورتی که کودک علائم کم‌آبی (دهان خشک، کاهش ادرار) دارد، با مشورت پزشک از محلول ORS استفاده کنید.
  • از آب ساده برای نوزادان زیر ۶ ماه پرهیز کنید، زیرا ممکن است تعادل املاح بدن را به هم بزند.

۲. تغذیه در مقدار کم و دفعات بیشتر:

  • به جای تغذیه زیاد و یک‌باره، کودک را با مقدار کم ولی دفعات بیشتر تغذیه کنید.
  • پس از هر وعده غذایی، اجازه دهید کودک به آرامی هضم کند و عجله نکنید.

۳. جلوگیری از تحریک معده:

  • نگه داشتن کودک در حالت عمودی: بعد از تغذیه، کودک را برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه در حالت عمودی نگه دارید.
  • از تکان دادن یا خواباندن کودک به سرعت پس از تغذیه خودداری کنید.

۴. کمک به آروغ زدن:

  • در حین و بعد از تغذیه، چند بار کودک را آروغ دهید تا هوای بلعیده شده از معده خارج شود.

۵. جلوگیری از پرخوری:

  • اگر کودک شما بیش از حد شیر می‌خورد یا به سرعت می‌خورد، تلاش کنید میزان و سرعت تغذیه را کنترل کنید.

۶. استفاده از خوراکی‌های مناسب برای کودکان بالای ۶ ماه:

  • اگر کودک شما غذای کمکی می‌خورد، می‌توانید از خوراکی‌های سبک و آسان هضم مانند موز، برنج پخته‌شده، سیب رنده‌شده یا نان تست استفاده کنید. این غذاها معده را آرام می‌کنند.

۷. آرامش و راحتی کودک:

  • از ایجاد استرس یا اضطراب در کودک خودداری کنید. محیط آرام و راحت به بهبود حال عمومی کودک کمک می‌کند.

هشدارها:

اگر هر یک از علائم زیر را مشاهده کردید، فوراً به   پزشک  مراجعه کنید:

  • استفراغ مکرر یا شدید (پرتابی).
  • وجود خون یا صفرا (رنگ سبز) در استفراغ.
  • علائم کم‌آبی بدن (دهان خشک، عدم وجود اشک، کاهش تعداد پوشک خیس).
  • تب بالا یا بی‌حالی شدید.
  • کاهش وزن محسوس.

درمان خانگی تنها برای موارد خفیف مفید است و اگر وضعیت کودک بدتر شد، نیاز به ارزیابی  پزشک ضروری است.

دارویی دادند بدتر شد !! مشکلات بیشتری پیدا کرد 

اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

داروی متوکلوپرامید که معمولاً برای درمان حالت تهوع و استفراغ تجویز می‌شود، می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد. این دارو باید با احتیاط و تنها تحت نظر  پزشک  استفاده شود، به‌ویژه در کودکان و سالمندان.

عوارض جانبی متوکلوپرامید:

  1. عوارض شایع:
  • خواب‌آلودگی
  • خستگی
  • سردرد
  • سرگیجه
  • اسهال
  1. عوارض گوارشی:
  • دل‌درد یا ناراحتی معده
  • تغییر در حرکات روده
  1. عوارض عصبی: نیاز به مراجعه اورژانسی به   پزشک
  • دیستونی (Dystonia): حرکات غیرارادی و انقباضات عضلانی، به‌ویژه در کودکان.
  • اختلالات حرکتی دیررس (Tardive Dyskinesia): حرکات غیرقابل‌کنترل در صورت، زبان یا اندام‌ها که می‌تواند مزمن شود. این عارضه معمولاً با مصرف طولانی‌مدت دارو رخ می‌دهد.
  • بی‌قراری (آکاتیزیا) یا احساس ناتوانی در آرام نشستن.
  1. عوارض روانی:
  • اضطراب
  • افسردگی
  • تحریک‌پذیری
  1. عوارض قلبی:
  • ضربان قلب نامنظم یا افزایش ضربان قلب.
  • افت فشار خون، به‌ویژه هنگام بلند شدن ناگهانی.
  1. واکنش‌های آلرژیک:
  • بثورات پوستی، خارش یا کهیر
  • تورم صورت، زبان یا گلو (نادر ولی جدی)
  1. عوارض هورمونی:
  • افزایش سطح پرولاکتین خون، که ممکن است منجر به ترشح شیر (حتی در افرادی که شیرده نیستند) یا اختلال در چرخه قاعدگی شود.
  1. عوارض جدی و نادر:
  • سندرم بدخیم نورولپتیک (Neuroleptic Malignant Syndrome): این وضعیت نادر اما خطرناک است و شامل علائمی مانند تب بالا، سفتی عضلات، تغییر وضعیت ذهنی و نوسان فشار خون می‌شود.

احتیاط‌ها:

  • کودکان: متوکلوپرامید در کودکان زیر 1 سال به دلیل خطر بیشتر عوارض عصبی توصیه نمی‌شود.
  • مصرف طولانی‌مدت: مصرف این دارو بیش از 12 هفته به دلیل خطر اختلالات حرکتی دیررس توصیه نمی‌شود.
  • سالمندان: افراد مسن بیشتر مستعد عوارض جانبی عصبی هستند.

چه زمانی به   پزشک  مراجعه کنیم؟

اگر علائم زیر را تجربه کردید، فوراً به   پزشک  اطلاع دهید:

  • حرکات غیرارادی عضلات یا تکان‌های غیرقابل‌کنترل.
  • گیجی، تغییرات رفتاری یا تشنج.
  • علائم آلرژیک مانند کهیر یا تورم.
  • ضربان قلب نامنظم یا درد شدید قفسه سینه.

استفاده از متوکلوپرامید تنها در صورتی ایمن است که طبق تجویز   پزشک  و با توجه به شرایط بیمار انجام شود.

اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید.

 قرص و شربت ضد استفراغ اندانسترون چقدر بدهم؟؟؟

 اندانسترون یک داروی ضد تهوع است که معمولاً برای جلوگیری از استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی، جراحی، یا عفونت‌های گوارشی استفاده می‌شود. دوز مصرفی این دارو به سن، وزن، شرایط بیمار و نوع دارو (قرص، شربت یا آمپول) بستگی دارد. همیشه باید از دستور   پزشک  پیروی کنید، اما در اینجا راهنمای کلی آورده شده است:

۱. قرص اندانسترون:

  • بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:
    • معمولاً ۸میلی‌گرم، دو بار در روز.
    • اولین دوز نیم ساعت قبل از درمان یا عامل تحریک‌کننده (مانند شیمی‌درمانی یا جراحی) مصرف می‌شود.
  • کودکان ۴ تا ۱۲ سال:
    • دوز معمول: ۴میلی‌گرم، هر ۸ ساعت.
    • قرص را می‌توان خرد کرده و با کمی آب یا غذا مصرف کرد.

۲. شربت اندانسترون:

  • مناسب برای کودکان یا بیمارانی که نمی‌توانند قرص بخورند.
  • بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:
    • معادل ۸میلی‌گرم (۵ میلی‌لیتر) دو بار در روز.
  • کودکان زیر ۱۲ سال:
    • دوز معمول: ۲میلی‌گرم تا ۴ میلی‌گرم (۱.۲۵ تا ۲.۵ میلی‌لیتر) بسته به وزن بدن، هر ۸ ساعت.
    • بهتر است شربت با سرنگ مدرج مصرف شود تا دوز دقیق داده شود.

۳. آمپول اندانسترون (تزریقی):

  • تزریق معمولاً در بیمارستان یا تحت نظر   پزشک  انجام می‌شود.
  • بزرگسالان و کودکان بالای ۱۲ سال:
    • دوز معمول: ۸میلی‌گرم به صورت تزریق وریدی یا عضلانی، ۳۰ دقیقه قبل از شیمی‌درمانی یا جراحی.
  • کودکان ۶ ماه تا ۱۲ سال:
    • دوز بسته به وزن کودک محاسبه می‌شود:
      • ۰.۱۵میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، هر ۴ ساعت، برای حداکثر سه دوز.

نکات مهم:

  1. دقت در دوز: دوز را طبق وزن کودک و دستور   پزشک  تنظیم کنید. برای اطمینان، از   پزشک یا داروساز خود بپرسید.
  2. مصرف پیش از غذا: اگر استفراغ به دلیل تغذیه رخ می‌دهد، دارو باید ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از غذا داده شود.
  3. عدم تجاوز از دوز روزانه:
    • حداکثر دوز روزانه برای بزرگسالان: ۳۲میلی‌گرم.
    • برای کودکان دوز نباید از حد مجاز وزنی عبور کند.
  4. تزریق توسط پزشک: آمپول باید توسط فرد ماهر یا   پزشک  تزریق شود.

اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

موارد احتیاط:

  • اگر کودک یا بیمار مشکلات کبدی دارد، دوز باید کاهش یابد.
  • این دارو ممکن است باعث خواب‌آلودگی شود؛ پس از مصرف از فعالیت‌هایی که نیاز به تمرکز دارند، خودداری کنید.
  • در صورت بروز علائم آلرژیک (مانند خارش، کهیر، یا تنگی نفس)، مصرف را قطع کرده و به   پزشک مراجعه کنید.

اگر هنوز مطمئن نیستید چه مقدار دارو باید مصرف شود، با پزشک یا داروساز تماس بگیرید.

عفونت گوش (اوتیت) می‌تواند باعث استفراغ در کودکان شود ؟؟؟

بله، عفونت گوش (اوتیت) می‌تواند به طور غیرمستقیم باعث استفراغ در کودکان و حتی بزرگسالان شود. در اینجا چگونگی ارتباط عفونت گوش با استفراغ توضیح داده می‌شود:

چرا عفونت گوش باعث استفراغ می‌شود؟

  1. عدم تعادل گوش داخلی:
    • گوش داخلی مسئول حفظ تعادل بدن است.
    • در صورت عفونت، ممکن است سرگیجه یا احساس گیجی ایجاد شود، که می‌تواند منجر به حالت تهوع و استفراغ شود.
  2. درد شدید و ناراحتی:
    • درد ناشی از عفونت گوش می‌تواند باعث تحریک دستگاه گوارش و ایجاد استفراغ شود.
    • این حالت در کودکان که حساس‌تر هستند، شایع‌تر است.
  3. التهاب و ترشحات گوش میانی:
    • عفونت گوش میانی می‌تواند به التهاب در مجرای گوش و فشار بر اعصاب منجر شود که ممکن است باعث استفراغ شود.
  4. تب و عفونت عمومی:
    • تب ناشی از عفونت گوش، به‌ویژه اگر شدید باشد، می‌تواند منجر به کم‌آبی و تحریک دستگاه گوارش شده و باعث استفراغ شود.
  5. ارتباط با عفونت‌های دستگاه تنفسی:
    • عفونت گوش اغلب همراه با سرماخوردگی یا عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی است که خود می‌تواند باعث استفراغ (به دلیل بلع ترشحات بینی یا تحریک گلو) شود.

علائم همراه با عفونت گوش:

  • درد گوش (معمولاً هنگام دراز کشیدن تشدید می‌شود).
  • تب.
  • کاهش شنوایی موقت.
  • کشیدن یا مالیدن گوش توسط کودک.
  • ترشح مایع از گوش (در موارد شدید).
  • تحریک‌پذیری یا گریه مداوم (در کودکان).
  • سرگیجه یا بی‌تعادلی.

چه کاری انجام دهیم؟

  1. درمان عفونت گوش:
    • برای تشخیص و درمان، به پزشک مراجعه کنید. معمولاً آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای ضدالتهاب تجویز می‌شود.
  2. مدیریت استفراغ:
    • مایعات کافی به کودک بدهید تا از کم‌آبی جلوگیری شود.
    • از دادن وعده‌های غذایی سنگین خودداری کنید.
  3. کنترل تب:
    • از داروهای تب‌بر مانند استامینوفن یا ایبوپروفن (با تجویز پزشک) استفاده کنید.
  4. پیگیری:
    • اگر استفراغ شدید است یا بیش از ۲۴ ساعت ادامه داشت، به پزشک مراجعه کنید.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

  • اگر استفراغ مکرر است و همراه با علائم کم‌آبی بدن است.
  • تب بالای ۳۸.۵ درجه سانتی‌گراد.
  • ترشح چرک یا خون از گوش.
  • بی‌قراری یا درد شدید گوش.

عفونت گوش قابل درمان است، اما برای جلوگیری از عوارض بیشتر، درمان مناسب ضروری است.

اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

ادرار کودکم بوی بد می دهد و استفراغ هم می کند چه کنم؟؟؟

ادرار با بوی بد همراه با استفراغ می‌تواند نشانه‌ای از یک مشکل پزشکی جدی مانند عفونت مجاری ادراری (UTI) یا کم‌آبی بدن باشد. این موارد در کودکان نسبتاً شایع هستند و نیاز به بررسی فوری  پزشک  دارند. در ادامه توضیحات و راهنمایی‌ها آورده شده است:

علت‌های احتمالی بوی بد ادرار و استفراغ:

  1. عفونت مجاری ادراری (UTI):
    • شایع‌ترین علت بوی بد ادرار در کودکان.
    • ممکن است همراه با تب، بی‌قراری، کاهش اشتها، استفراغ، یا درد هنگام ادرار کردن باشد.
  2. کم‌آبی بدن:
    • ادرار غلیظ و تیره همراه با بوی قوی ممکن است ناشی از کم‌آبی بدن باشد.
    • استفراغ مکرر می‌تواند باعث کم‌آبی شدید شود.
  3. مشکلات گوارشی یا متابولیک:
    • برخی بیماری‌های متابولیک یا گوارشی می‌توانند باعث بوی غیرطبیعی ادرار و استفراغ شوند.
  4. مصرف برخی غذاها یا داروها:
    • غذاهایی مانند مارچوبه یا برخی داروها ممکن است بوی ادرار را تغییر دهند.
  5. دیگر عفونت‌ها:
    • برخی عفونت‌ها، مانند عفونت کلیه (پیلونفریت)، ممکن است علاوه بر بوی بد ادرار، علائمی مانند تب و استفراغ ایجاد کنند.

چه کاری باید انجام دهید؟

۱. مراجعه به پزشک :

  • برای بررسی علت دقیق، فوراً کودک را به پزشک  ببرید.
  • پزشک ممکن است آزمایش ادرار (برای بررسی عفونت یا علل دیگر) تجویز کند.

۲. هیدراته نگه داشتن کودک:

  • اگر کودک می‌تواند مایعات بخورد، مقدار زیادی آب یا مایعات شفاف (مانند محلول ORS) به او بدهید.
  • در صورت ادامه استفراغ و کم‌آبی شدید، ممکن است نیاز به تزریق مایعات در بیمارستان باشد.

۳. کنترل تب (در صورت وجود):

  • اگر تب دارد، از استامینوفن یا ایبوپروفن (طبق دستور پزشک ) برای کاهش تب استفاده کنید.

۴. رعایت بهداشت:

  • مطمئن شوید که ناحیه تناسلی کودک تمیز و خشک است.
  • در صورت استفاده از پوشک، آن را مرتب تعویض کنید.

علائم خطر که نیاز به توجه فوری دارند:

  • استفراغ مکرر و عدم توانایی در نگه‌داشتن مایعات.
  • تب بالای ۳۸.۵ درجه سانتی‌گراد.
  • درد شدید شکم یا پهلو.
  • بی‌حالی یا کاهش هوشیاری.
  • کاهش تعداد دفعات ادرار (کمتر از ۴ پوشک خیس در روز برای نوزادان یا کاهش ادرار در کودکان بزرگ‌تر).

    اگر نیاز به مشاوره فوری با متخصص اطفال دارید کلیک کنید

پیشگیری از عفونت‌های ادراری در آینده:

  • هیدراتاسیون مناسب: مطمئن شوید که کودک مایعات کافی دریافت می‌کند.
  • تغییر مکرر پوشک: از تجمع رطوبت در ناحیه تناسلی جلوگیری کنید.
  • بهداشت مناسب: پس از هر بار تعویض پوشک، ناحیه تناسلی را به آرامی تمیز کنید.

در صورتی که بوی بد ادرار و استفراغ ادامه پیدا کرد یا وضعیت کودک بدتر شد، تأخیر نکنید و فوراً به پزشک مراجعه کنید.

سوالات و نظرات خود را ازابزارک  گفتینو در کناره سمت راست و از طریق مشاوره انلاین با  پزشک  متخصص اطفال بپرسید