درباره نویسنده
ارتقاي ايمني و پيشگيري از آسيبها: اوايل کودکي- 1 تا 4 سالگي
ارتقاي ايمني و پيشگيري از آسيبها: اوايل کودکي- 1 تا 4 سالگي
کودکان کوچک، به خصوص مستعد آسيبهاي قابل پيشگيري هستند زيرا، توانايي جسمي کودکان بيش از ظرفيت تکاملی آنها
براي درک عواقب کارهايشان است.
کودکان، بيش از اندازه تقليد ميکنند اما درک ایشان از علت و معلول به اندازه ی توانايي حرکتي آن ها تکامل نيافته است. به تدريج، بين 1 تا 4 سالگي، کودکان درباره ی خودشان احساس شخصي که ميتواند چيزهايي را که روي ميدهد انجام دهد پيدا ميکنند. اما، در اين سن، کودکان خردسال ميتوانند فقط قسمتي از کار خود را ببينند.
کودک 2 ساله اي که توپش وسط خيابان افتاده، فقط به برگرداندن توپ فکر ميکند نه به خطر تصادف با يک ماشين.
مراقبين کودکان خردسال، بايد پيوسته بر آنها نظارت داشته باشند. والدين و مراقبين بايد از وجود خطرات بالقوه در منزل آگاه باشند و محیط امني فراهم کنند تا کودک بتواند به جست وجو در محيط خويش بپردازد. والدين، ميتوانند از سنين کودکي به کودکشان درباره ی ايمني شخصي آموزش دهند. بايد، کودک بداند که در مواقع خطر يا بروز حادثه به چه کساني مانند معلم، پليس و... مراجعه کرده و کمک بخواهد.
کودک 1 تا 4 ساله نميداند و درک نميکند که کار او، چه عواقب زيانباري براي خودش يا ديگران به دنبال خواهد داشت و بنابراين، راهنمايي والدين براي پيشگيري از رفتارهاي پرخطر ضروري است.
مطالعات نشان داده که تهاجم در 17 ماهگي به اوج خود ميرسد و اغلب کودکان، با راهنمايي بالغين ياد ميگيرند که چگونه آن را قبل از سن مدرسه تعدیل کنند.
